Δευτέρα 23 Φεβρουαρίου 2015

ΚΑΛΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ

«Ἡ νηστεία εἶναι δρόμος ἀγάπης, γι᾽ αὐτὸ κι ἐπίπονος, πρέπει νὰ τὸ θέλει ἡ καρδιά, νὰ σ᾽ ὁδηγεῖ ἡ ἀγάπη. Ἡ νηστεία εἶναι ἀπέκδυση, πρέπει ν᾽ ἀφήσεις πίσω σου πολλὰ νὰ τὴ διαβεῖς, ν᾽ ἀφήσεις στὸν κόσμο τὰ δικά του· μονάχα τὴν καρδιά σου παίρνεις, φορτωμένη μ᾽  ἐκεῖνα ποὺ θησαύριζες. Στὸ τέλος τοῦ δρόμου θὰ πρέπει νὰ ἔχουμε ἀδειάσει τὸν ἑαυτό μας. Τὴ ζωὴ ἤ τὸ θάνατο τὰ χτίζουμε μ᾽ ἐκεῖνα ποὺ μαζεύουμε.

Ἡ νηστεία εἶναι ἀληθινή ὅταν στοχεύει σὲ θησαυροὺς οὐράνιους· ὅταν δὲν ὑπηρετεῖ τὴ ματαιοδοξία μας. Δὲν τὴν διατυμπανίζουμε, γίνεται κρυφά, ὅπως κρυφά τελεσιουργεῖται καὶ ἡ σωτηρία  μέσα στὴν καρδιά τοῦ ἀνθρώπου, ὅταν τὴ βρεῖ ζεστὴ ἀπὸ τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καὶ ἀνοιχτή  στὸν κόσμο ὅλο. Νηστεία χωρὶς συγχώρεση δὲν εἶναι νηστεία, γιατὶ ἀπουσιάζει ἡ ἀγάπη· καὶ ὅταν ἀπουσιάζει ἡ ἀγάπη, τὰ πάντα εἶναι θάνατος…» ( π.Χρῆστος Ζαχαράκης)*

*Ἀπὸ μία παλαιότερη ἀνάρτησή μου