15 Ἰουλίου
Οἱ ἅγιοι μάρτυρες Κήρυκος καὶ Ἰουλίττα
Στή δύσκολη περίοδο τῶν διωγμῶν τῆς Ἐκκλησίας ἡ μανία τῶν διωκτῶν ὡδήγησε στό μαρτύριο ἀνθρώπους κάθε ἡλικίας. Ἄνδρες καί γυναῖκες πάνω στά καλά τους χρόνια, γέροντες ἀσπρομάλληδες καί σεβάσμιοι, μικρά παιδιά καί νήπια σύρθηκαν στά
κριτήρια, ἔσκυψαν τήν κεφαλή κάτω ἀπό τό ξίφος τοῦ δημίου, ἀνέβηκαν στή φωτιά, ρίχθηκαν
στά θηρία. Μιά περίπτωση μαρτυρίου μητέρας καί παιδιοῦ μαζί εἶναι τῶν ἁγίων Μαρτύρων Κηρύκου καί Ἰουλίττης, τούς ὁποίους ἑορτάζει σήμερα ἡ Ἐκκλησία. Προηγήθηκε στό μαρτύριο ὁ ἅγιος Κήρυκος, παιδί ἀκόμη στήν ἀγκαλιά τῆς μητέρας του, πού μόλις ἤξερε νά ψελλίζη τό ὄνομα Χριστός,
σάν ὁμολογία τῆς πίστεώς του. Ἡ μητέρα του Ἰουλίττα, μέ τίς ἴδιες ὠδῖνες πού τό γέννησε, εἶδε τό παιδί της
νά πεθαίνη καί τό ἀκολούθησε στόν ἔνδοξο μαρτυρικό του θάνατο. Διδακτικώτατο εἶναι τοῦτο τό παράδειγμα γιά τούς χριστιανούς γονεῖς, πού ἔχουν χρέος νά μεταδίνουν στά παιδιά τους "ἀπό βρέφους" τόν ἀτίμητο θησαυρό τῆς πίστεως.
Διονυσίου
Λ. Ψαριανοῦ, Μικρός Συναξαριστής, Ἀθῆναι 1980
